Wykrawa do kanałów: Lament mieszczanki

Świat

W ciemnym zaułku nieopodal rynku błękitnej twierdzy znajdowało się główne wejście do kanałów. Śmierdziało tam niemiłosiernie, a opary unoszące się z szczelin w drewnianej klapie nie wyglądały za zdrowo. Za to nie była zamknięta na żaden klucz. Co bystrzejszego obserwatora mógł zaniepokoić fakt iż nie wychodziło na nią okna żadnego budynku. Spłoszony szczur przebiegł po klapie...

stopa

-ruszamy? gdzie?, zielony sie przydać? do czego się przydać?
ork byl całkiem zdezorientowany tym ze w coś go wciągaja gdy on tylko chcial sie przywitać.
- dobra Einherjer ja iść z Tobą, ale Ty mi powiedzieć więcej
Widząc jak straznik zerka na miecz odruchowo polozył dloń na rękojeści wlasnego...
- ja być gotowy uśmiechną się

Azareus

(Nie wiem co świat pił, ale radze poprawić nazwę tematu ;p)

duchu!

Einherjer podniósł klapę wejściową.
- O kurw... ciemno tu jak w dupie mrocznego elfa - Powiedział zaglądając przez otwór wejściowy. - Bez urazu Caus. Ale śmierdzi! Panowie, czeka nas długa przeprawa przez rzekę gówna. Mam nadzieje że zawsze o tym marzyliście. - Rzekł berserker i zaczął wchodzić do kanału.
- Ach, byłbym zapomniał. Tragiczny, mówiąc prosto: jakaś bestyja parszywa czai się gdzieś tam - wskazał palcem korytarz ściekowy - ponoć zżera biednych mieszkańców, więc trza to sprwdzic. No, już! Szybciej! Nie ociągajcie się! -

Caus

Caus popatrzył się z kwaśną miną na Einherjera
- Dobra, nic się nie stało - powiedział po czym zerkając na własną dupę i to co wystawało spod zbroi towarzysza, dodał cicho - Moja przynajmniej umyta

Popatrzył w kanał i z racji, że nikt nie miał chyba ochoty ruszyć jako pierwszy wyciągnął swojego "siekacza" i ruszył w głąb kanału, zerkając w tył czy "tłum" ma ochotę zagłębić się w tę śmierdzącą dziurę.

Świat

Strażnik miejski wszedł do kanałów wstrzymując powietrze. Podparł się halabardą i rozejrzał w ciemnościach.
Organizm już zaczął przyzwyczajać się do smrodku, wzrok do ciemności, a stopy do mazi na dnie wąskiego kanału. Gdzieniegdzie przechodził szczur, a kanał wiódł na wiele dróg.
-Idziemy gdzieś?
Zapytał Sokół spoglądając na towarzyszy, potem na swój ekwipunek. Z jakąś boleścią pomyślał jak będzie musiał być sprzęt z przydziału...

stopa

ork wszedł za towarzyszami
-prawie jak rodzinne strony - rzucił pod nosem
oparl dłoń o sciane i szedł powoli czekając az wzrok przywyknie do ciemności
-czy ktoś sprawdzic plan ten tunel?
- mało tu być miejsca na walka...
-ktoś mały -tu zerknął na strażnika - pow.. pow... ktoś maly iść przodem

ok przy okzaji niech mi ktoś nakreśli jak to ma być? czy ktoś mistrzuje? czy jak wyciągne pochocnie to wysadze pól twierdzy? czy korzystamy z profitów które są w grze, tzn czy berek tu wpadnie w szal bojowy i nas posieka? albo czy pal moze leczyć?
gdzie zadawac takie pytania? Rolling Eyes

Drako

//Ehhh... temat: Organizacja Klimatu. Tam jest ładnie opisana rola Mistrza Gry i inne zasady gry. Ponadto umiejętności postaci są mniej-więcej poziomowo w grze, acz bez szarży wysokopoziomowców, za to ekwipunek oddzielnie//

duchu!

- Nikt nie sprawdził planów tych kanałów - Odrzekł Einherjer
- Idziemy póki co w ciemno... Spróbujmy iśc najpierw tym korytarzem cały czas prosto, dokądś napewno nas zaprowadzi. -

Caus

- A tam walić plany - gdzieś trafimy... - odchrząknął mroczny elf i ruszył wzdłuż najbliższej krawędzi tunelu.
Nie zaszedł jednak daleko - korytarz mniej więcej po 50 metrach był lekko zawalony - a próba włożenia głowy do dziury prowadzącej na drugą stronę została skwitowana przez szczura, który swoimi siarczystymi zębami wbił się w ramię Causa.
Kurwa - chłopaki - ściągnijcie to gówno ze mnie...

Świat

Strażnik oniemiał widząca agresywnego szura. Lecz bez słowa chwycił go i zrzuciła ziemię, dobijając halabardą.
-Cholerne szczury... Na drugi raz uważaj, mojemu kuzynowi jeden obgryzł nos...
Roześmiał się na tą myśl, lecz po chwili zdał sobie sprawę że śmiech nie dość że jest nie na miejscu, to zdradza ich położenie. Sokół rozejrzał się do tyłu, by chrząknąć nosem.
-Wiecie co? Lepiej szybko uprzątnąć ten gruz, bo albo tutejsze szczury mają posturę dorodnych psów, albo to coś czego szukaliśmy nas odnalazło. Nie chciałbym mnie mieć jak uciekać...
Uśmiechnął się blado chwytając pewniej halabardę, co prawda był człowiekiem, to jednak mrok zupełnie mu nie przeszkadzał, wszakże ksywa Sokół zobowiązuje.
-No, albo mi się zdaje...
Stwierdził dają sobie otuchy.

Caus

- Te strażak, tz strażnik. Będę Ci podawał te kamienie, odrzucaj je tam na bok. Tylko na bok, a nie na środek, bo zaraz się zakopiemy sami.
Kiedy tylko skończył mówić to zabrał się za podawanie kamieni, które był w stanie podnieść i powiększaniu dziury. Po przerzuceniu około 20 kamieni, popatrzył się trochę dalej w kierunku grupki towarzyszy, którzy stali i przyglądali się z zaciekawieniem, jak Mroczniak powiększa grupę i chrząknął do nich.
- Ty Tragizmatyczny, czy jak Ci tam było - pomógł byś trochę. Nie ja tu jestem orkiem...
Nie czekając na odpowiedź podawał Sokołowi kamienie dalej. W pewnym momencie jego uwagę przykuł metalowy przedmiot leżący w stercie kamieni. Nie był w stanie dostrzec co to jest, a skrawek metalu wystawał spod wielkiego głazu, którego sam nie był w stanie podnieść.

Sigmar

Sigmar szedł lekko wcięty sam nie wiedział dokładnie gdzie się udaje w tym momencie. Pogwizdując sobie pod nosem jakąś ludową pieśń...

-Aaaaaaaaa......

Padł twarzą w coś o konsystencji... gówna, nawet tak pachniało, a w smaku...

- Tfu!!! Co jest kurw... grane. Co za smród!!! - wydarł sie na całe gardło, jego głos niósł się przez setki korytarzy niczym przez tubę. Jego oczy spowił mrok i... gówno. Takim smrodem można by orka powalić - pmyślał

duchu!

Einherjer widząc człowieka taplającego się w błocie, który nagle pojawił się przed jego oczyma, ździwiony rzekł:
- Hej, Ty, wiesz że nieładnie jest tak wpadac bez zaproszenia? No ni. Skoro już tu się znalazłeś, to pójdziesz z nami. -

Sigmar

Zaskoczony dziwnym głosem z ciemności odskoczył do tyłu wpadając w gówno po pas...
- Co idziesz? Gdzie mam łazić z Wami. Nie chce żebyście mi krzywdę w tych ciemnościach zrobili. Ostatnio jak bylem z Etriusem... do tej pory pamiętam - w jego oczach było widać ból, że nie wspomnę iż zaczynała cholernie szczypać zadek...

(wybaczcie ale musialem jeszcze raz zaszydzic z Etriusa Razz

)