Sesja Drako :"Krwawy Pakt"

Jennahan

Urgall nieco zrezygnowany posłuchał Rycerza i ruszył za nim

Młot Zagłady

Początkowo bardzo zniechęcony chamskim tonem Sir Halberden Gardin’a postanowiłem uniknąć tego bezsensownego wcielenia do armii i „zgubiłem się”. Jednak podczas wieczornych medytacji nasunęła mi się pewna myśl… Ten prostak chce nas wykorzystać do walki przeciwko Armiom Chaosu…, co za kretyn.

Zwróciłem się z modłami do Pana Zmian. O wielki Tzeentch’u, Władco Magii jakie znajdujesz dla mnie miejsce w tej sytuacji? Czy przyniesie Ci jakiś pożytek, jeśli dołączę się do tej głupiej bandy chcącej walczyć z Twoimi sługami?

Nie będąc godnym uwagi Mistrza Czas uznałem, ze postąpię ostrożnie. Przyłączę się do tego idioty Sir Halberden Gardin’a, będę czekał, obserwował, może sabotował jego plany, jeśli będzie okazja i na pewno będę zbierał informacje.

Z takim postanowieniem w głowie przystąpiłem do realizacji planu. U karczmarza kupiłem dwa bukłaki aromatycznego wina i butelkę spirytusu, która zaraz wlałem do jednego z nich, całość dopełniłem aromatycznymi ziołami do grzańca.

Na kawałku pergaminu napisałem następujące słowa: „My najemnicy, walczący dla Armii Zjednoczonych Królestw, podwładni Sir Halberden Gardin’a rekwirujemy tego konia wraz z siodłem uprzężą i sakwami. W celu otrzymania rekompensaty proszę zgłosić się do kwatery głównej Wojsk Zjednoczonych Królestw wraz z aktem własności konia”

Tak przygotowany dokument przybiłem do belki w stajni, podczas gdy kolo 4 nad ranem, kiedy wszyscy śpią najmocniej, "rekwirowałem" konia w karczemnej stajni.

Korzystając z umiejętności tropienia oraz rozpytując napotkanych podróżnych szybko dowiedziałem się którędy podążyła drużyna Sir Halberden Gardin’a. Bezzwłocznie ruszyłem ich tropem.

Wczesnym rankiem udało mi się dogonić całą drużynę. Wykrzykując z daleka pozdrowienie popędziłem konia, szybko podjeżdżając do kompani.

Witam Sir Halberden Gardin’e cóż za szczęście, ze udało mi się Was odszukać. Nie wiem jak to się mogło stać jednak zgubiłem się. Cieszę się, ze jednak udało mi się dołączyć do reszty Twoich rekrutów. Zaprawdę wielki to zaszczyt stanąć do walki z Hordami Chaosu u boku tak szlachetnego i walecznego rycerza, jakim jesteś Ty panie. Radość przepełnia me serce. Szczęściem dla mnie jest służyć Ci radą i pomocą. Czekam na Twe polecenia…

Drako

Rycerz €smiechnól sie i odpał:

- O Dorwie scierwo se zapodzialo! O mój ty! Z konie i to już! Daż żtć temu ziewęciu, jeszcze se czymś zakazi!

I rycerz wybuchnol śmiechem. Tymczasem śnieg zaczol padąc. Jechaliscie wszyscy droga, po dwóch stronach wznosiły się zalsione paórki. Droga była twardu ubita i odziwo nieprzydryta śniegiem, śloce bylo za chmurami. PólElf zamykając pochód nócił coś pod nosem.

Młot Zagłady

- Tak jest panie

Spuscilem głowe ukrywajac twarz za kapturem, w myslach wznoszac prośby do Tzeench'a o zeslanie zarazy na tego błazna. Polecenie zejscia z konia jednak zignorowalem. Wycofałem sie jednak na koniec kolumny tak aby Sir Halberden Gardin stracił mnie z oczu. Zrownałem konia z pólelfem.

- Witam !!! Czy Ty panie rowniez jestej Jego sluga ? Moglbys udzielic mi jakichs informacji na temat tego do czego jestesmy mu potrzebni ? Po co mu tacy rekruci jak my ? Przeciez nie nadajemy sie na żołnierzy ? Czego On tak naprawde od nas chce ? I kim wlaściwie jest, kto dał mu prawo prowadzenia zaciągu ?

Drako

ólElf usmiwchnól się serdecznie i powiedział:

-Jestem jego Giermkiem, a reszte niech opowiedzą tobie towarzysze, bo mi se jeszcze oberwie że zaduxo wygadąlem. (W tym momecie ściszyl glos).

snieg dalej padał, jedynym zapachemk tóry bylo cuć to delikatny zapah ziół z butalki mrocznego elfa.

Gość

Podjeżdżam do pół elfa. -Kiedy dojedziemy do miasta. Troche mi brzuch burczy. Jeść coś musze a człowiek nie kaktus musi pić. Nie znalazł byś czegoś małego do przekąszenia.

Młot Zagłady

Kontunuje rozmowe z polelfem
- Żadni oni moi towarzysze nie znam ich wogole.
- Ściszając głos - To ten prostak i cham jest pasowanym rycerzem ? Toz to kpina jakas ! Zali rycerz w postepowaniu uczciwoscia i honorem winien sie kierowac, mnie jako uczonemu szacunek winien nie te prostackie obelgi. Kiepsko żeś giermku wybral nauczyciela.
- Swoja droga nazywam sie Nagashizar

MadMaX

Soril jadąc obok Uragall'a na swoim wole rzekł do niego:"Kiepską wybrał pogodę na ratowanie świata ten śmieszny człowiek. Zimno tu i w ogóle już ta droga mnie nuży. Chętnie bym się zatrzymał w jakiejś gospodzie na łyk porządnego krasnoludzkiego piwa. Co ty na to?"

Jennahan

- Tez mi tego brakuje. Nie przywyklem do jazdy na wole. - odparł Urgall
- Rycerzu masz może jakiś mocniejszy trunek przy sobie?

Młot Zagłady

Podjechalem do Soril'a i Uragall'a - Witam !!! Nazywam sie Nagash. - Po tych slowach zrobilem przerwe wyczekujac az krasnale sie przedstawia.
- Powiedzcie mi cos na temat tego chłystka, ponoć rycerza, ktory nam przewodzi. Giermek powiedzial tez, ze wiecie czego od nas oczekuje. No bo chyba nie chce nas do armi wcielic. Przeciez zadne z nas nie jest zolnierzem.

Jennahan

- Wspominał coś o armii chaosu i przeglądzie wojsk. Generalnie z jego wypowiedzi wnioskuję, że nie będziemy walczyć. Co nie Soril?

MadMaX

"Raczej nie"-rzekł. "Coś mój krasnoludzki nos czuje w tym przekręt na dużą ilaść złota. Możliwe że dostał konkretną sumę od sprzymierzonych na wystawienie pewnej liczby armi i teraz bierze kogo popadnie z łapanki, aby przynajmniej liczba się zgadzała"-kontynuował wywód. "I mówią o naszej krasnoludzkiej chciwości"-zakończył z obrzydzeniem.
"A przepraszam, nie przedstawiłem się"-rzekł do Nagash'a. "Jestem Soril, zwany Pogromcą".

Młot Zagłady

- Widze Sorilu zwany Pogromcą, ze twoj umysl krazy po spiskowych torach. Może i bedzie z nas zgrana kompanija Smile

- to mowiac wyciagnalem bukłak z winem wzmocnionyn spirytusem i poczestowalem krasnali i giermka.

Jennahan

- Właśnie tego mi trzeba było Elfie. Jestem Urgall syn Amathiela.
- Daleko jeszcze? - zapytał giermka - Jestem strasznie głodny!

Drako

?PólE lff usmiechnol sie znowu i odpatł:

-Nie, już dojechalismy, ale nie do miasta, tam bedziemy jutro, narazie musicie se zadowolic polanka.

Była to leko zasnieżona polana, otoczona dębami. Widąc było że ktos już kiedyś mial tu obóz, bowiem bylo wypalona ziemia po ognisku. Giermek zeskoczył z konia, tk samo jak rycerz. Rcerz przywiazał obydwa konie za uzdy do drzewa, rozbił 2 nmioty. Gierek wyjoł miecz i odparł:

-Ide cis upolować, nimam łuku, ale na miecz tez mi dbrze odzie.

I nucac coś pozedł do lasu.

Wtem kaszlac rycerz odparł:

-Ja rospale ognisko, wy zajmijcie sie narazie czymś pozytecznym, ale uważać bo czai si tu ostatnio dużo orków!