Doskonały Nieumarły- wyprawa zbawienie Lotharis

Severus Raginis

Wampir siedział jakby na siodle i kierował ruchami smoka. Pociągnał lejce, smok uniósł tułów do góry, zaczął ryczeć. Wyprostował skrzydła, przygotowywał się do ataku. Błękitni wyciągnęli broń, zaczęli się powoli cofać. Wyczekiwali na ruch nieumarłego...

Drako

Arkas spokonie szeptał: -Za dawne dzieje, za chwałe dawnych dni, za umarlych niesluszmne!- Wyciagnoł miecz zblirzajac się do Smoka, był w dziwnej furi, jednak potęży cios ogona potwora odracil go w strone grupy...

Severus Raginis

Severus krzyknął do towarzyszy - Jeśli chcemy walczyć, to musimy go otoczyć!! Uważajcie na niego! Może zmieść kilku naraz! Młocie, dla ciebie trzeba ściągnąć z góry tego wampira.....Eli miej nas w swojej opiece.... - ruszył na smoka.

Spider4

Nie zwracając uwagi na atak Arkasa i mowę Severusa mówię do smoka -Smoku! - mą mowę przerywa ból w nodze - Smoku! Czemu tak potężne stworzenie jak ty służy komuś! Czyż z racji swego dawnego pochodzenia nie winneś być niezalezny a nie służyć komuś, kto widać wyraźnie, ze ma nad tobą władzę, mimo iz potęgą ci nierówny! Co powiedzą twoi przodkowie ze Smoczej Doliny! - na słowa o dolinie smok spojrzał się na mnie - Tak, dobrze usłyszałeś Admenie Smoku Podróżniku! Czy może wyprzesz się swego imienia i swego rodowodu! - Smok nie odpowiedział, wyraźnie się nad czymś zastanawiał, odpowiedział tylko wampir - Milcz! Jego dusza jest teraz nasza! nam on podwładny!

Severus Raginis

Słysząc słowa Amroda i zawachanie smoka Severus zatrzymał sie i schował za dużym kamieniem. Zawołał Arkasa, żeby i ten na razie nie atakował. Wychylił sie zza kamienia do połowy i obserwował zachowanie smoka oraz sztuczki wampira. W sumie walka z nimi to nie było to o czym marzył, może smok sie uwolni spod władzy jeźdźca i zje jego zamiast ich ?

Admen Podróżnik (smok) · Gość

Smok obserwując zachowanie wojowników i nie reagując na rozkazy władcy powiedział - Znasz me imię wiec nie mogę cię zabić, lecz nie mogę też sprzeciwić sie memu władcy, zatem nic nie zrobię, bo tylko jednego pana mieć mogę! - Jeździec wyraźnie zdziwiony słowami smoka czary jakieś wypowiada poczym w stronę wojów dzielnych magię swą ciska te słowa mówąc - Zatem smoku przeklęty zaraz pozbawimy cie dylematu - Wampir postanowił ostrzelać swych wrogów z grzbietu smoka gdzie go nie dosięgną

MadMaX

Podrapałem się po głowie i zaczęłem myśleć, jak zdjąć wampira z góry. W międzyczasie robiłem uniki, na jego strzały.

Elasharr

Ta przygoda wyraźnie nie przypadła drovowi do gustu. Walka z umarlakami nie należała do jego ulubionych zajęć. Był do niej słabo przygotowany, gdyż dołączył do wyprawy zupełnie przypadkiem. Jego broń nie była w żaden sposób uświęcana ani błogosławiona ino troche umagiczniona u alchemika.
Elasharr miał jakieś dziwne obawy że to może być jego ostatnia wyprawa. Dawno nie wznosił już modłów do swojej bogini, jednak w tej sytuacji czuł że tylko to go może uratować. Postawił wszystko na jedną kartę.
-Heksel - wyszeptał, po czym dalej kontunowal już w myś śmiech

, gdyż było mało czasu, a on mial kłopoty z mówieniem. Poza tym wolał żeby jego towarzysze nie wiedzieli do kogo się modli... "Heksel, Pani tyle razy ratowałas mnie od śmierci, nie pozwól abym skończył tutaj tak marnie. Obiecuję że odwdzięcze Ci się. Nie pozwolę żeby Twój kult umarł. Ochroń mnie a będę Ci znów służył tak jak kiedyś"
Wiedział że od tego nie będzie już odwrotu.

- Ihdę..na.. hieźcca - wydusił po czym ruszył. "Trzymam cię za słowo smocza bestio" - pomyślał. Elasharr zaczął klucząc biec w stronę smoka aby uniknać pociskow magicznych. Rzeczywiście smok nie reagował. Drov oberwał jakimś jednym pociskiem jednak biegł jakby w transie. Skrzywił się ale biegł dalej. Był lekki, zbroję również miał dość lekką. Umożliwiło mu to bardzo zreczną wspinaczkę po kościach smoka. Wspinał się po jego szyi, tak że był poza zasięgiem wzroku wampira. Był coraz bliżej celu...

Drako

Akas powstał z ziemi, okulały, jego regeeracja w tych rejonach było oslabiona, schowal miecz i odparł doniośle z niedowieżeniem: Admen Podróżnik zwany przez elfy gartonetem? To ty?! Bitwa piekielnj pieczeci, mlody rezygbnowany paladyn, pamietasz jego?- Wtem smok jakby okskoczył,poczym przylecial i sie zastanowiał, tymczasem Wampier prubował atakowac ale smok mu przeskadzal skrzydałami...

Elasharr

Kiedy smok odskoczył Elasharr o mało nie spadł. Scisnał kurczowo jeden z kręgów szyjnych, tak że kość przeszła przez materiałową część rękawicy. Po przedramieniu spłynęła strużka krwi. Elasharr zacisnął zęby i wspinał się dalej. W końcu dotarł do wysokości na której siedział wampir. Od jego pocisków osłaniał drova do tej pory szyjny odcinek kręgosłupa, teraz z całej siły podciągnął się i przekręcił na drugą stronę kręgosłupa. Teraz był już oko w oko z wampirem. Wampir pośpiesznie rzucił w niego jakimś czarem, jednak nie trafił. Elasharr dobył topora i ze zdziwieniem zauważył że jest troche lżejszy a jego ostrze ma szkarłatny kolor, niczym krzepnąca krew. Spojrzał na swoje iriville i również miały ten kolor Drov domyślał się że to jego Pani go ochrania, jednak nie było czasu się nad tym zastanawiać. Rzucił się na lorda-wampira. Wymierzył kilka ciosów toporem, jednak ten był ciągle za cięzki. Na niestabilnym grzbiecie smoka drov o mało sie nie przewrócił, a jego topór spadł na ziemię. Elasharr walczył teraz swymi szponiastymi irivillami. Wampir był bardzo twardy i szybko regenerował obrażenia. Jednak w miejscach ukłuć pojawiały się nie znikające dziury z których sączyło się coś w rodzaju czarnej posoki. Elasharr zaczął się jednak bardzo męczyć a wampir dalej trzymał się dobrze. Pomimo iż iriville zadawały mu duże obrażenia, których nie mógł całkowicie regenerować, wyprowadzał coraz więcej celnych ciosów, a kiedy drov zwolnił tempo rzucił w niego jakimś szybkim czarem osłabiającym i pchnął. Elasharr czuł że zupełnie stracił równowagę. Jednak zanim spadł wbił oba szpony glęboku w szyję wampira. "Jeśli zginę to zabiorę cię ze sobą" Zaczęli spadać. Na szczęscie dla drova wampir był teraz na dole i gdy gruchnęli o ziemię z kilku metrów wampir był na dole a drov na gorze. Elasharr był jednak bardzo oszołomiony i czuł przenikliwy ból w ręce. Nie mógł ruszać całą prawą ręką.

Spider4

Patrząc z podziwem na bohaterską walkę przyjaciela, strwożony trochę upadkiem po chwili odzyskałem przytomność umysłu, szybko podbiegłem puszkiem by mu pomóc. Nie mogłem jednak zaatakowac póki szermierz był na górze, mówię jedno krótkie słowo na które Puszek podnosi przednią łapą Elasharra, teraz, teraz mogę uderzać. Zamach włócznią, prosto w szyję... zatrzymał się w powietrzu, wampir aktywował jakąś tarczę - Nic ci to nie da! - Puszek zaczoł nagle z ogromną siłą uderzać kopytami na wampira, ten mógł się tylko bronić utrzymując tarczę, nie miał czasu na atak... gdyby tylko spróbował dziwostwór połamał by mu wszystkie kości nim by ten wypowiedział jakąkolwiek inkantę czaru.

Severus Raginis

Severus widząc walkę przyjaciół i szał bojowy Puszka wolał na razie nie interweniować. Spojrzał na smoka, lecz ten tak jak zapowiedział nie pomagał wampirowi. Były paladyn podszedł nieco do miejsca, w którym walczyli i z mieczem przygotowanym do ataku ubezpieczał w miarę możliwości Amroda i Elasharra.

Elasharr

Elasharr z trudem podniósł się na kolana. Prawa ręka zwisała bezwładnie. Lewą ręką jakby bezwolnie dźgał tarczę wampira. Ciosy bardzo silnie osłabiały tarczę. Iriville były teraz niezrównanie lepsze. Zupelnie jakby żyły własnym życiem, jakby same chciały zabijać. Wampir robił co mógł żeby wzmocnić tarczę, jednak ta szybko słabła.

Drako

Smok stał jak oslupiany, Arkas podbiegł do wampira i wyjoł miecz, uderzać w tarcze wampira ktora slabła z minuty na minute. Tymczasem Smok widzac slabnącego wampira odleciał kilkanascie metrów dalej. Arkas szeptal pomagając rozbijać tarcze: -Elasharr i Heksel?- poczym zamilkł...

Młot Zagłady

Wampir miał już zbyt wielu przeciwników aby Młot Zagłady mógł dołączyć się do walki z nim. Jedyne co mógł zrobić to zajść go od tyłu i czekać na dogodną okazje do ataku.