Arkona - "O takich dwoch co ukradli księżyc"

Drako

Biore swoje żeczy, wkładam jak zwykle wszystko do swej torby skurzanej (wther przykro mi, to moja torba) Poczy mówie:

-Ta stara bialoglowa będzie nas tylko spowalniać....

duchu!

- Dobrze, pośpieszmy się, musze jeszcze znaleźć swojego konia... -

Biore swoje rzeczy, oraz wszystko co zdołam udźwignąć z rzeczy dziwożony. Po tym wychodze wraz z krzatem z namiotu, ówcześnie uważnie patrząc, czy nikogo ze strażników nie ma w pobliżu. Jeśli nie ma, przemykam szybko do najbliższych drzew. Ukrywam się wypatrując dziwożony, oraz miejsca, gdzie trzymają mego konia.

Drako

Robie to samo po tym jak zabieram swoje żeczy.

Spider4

Przepychacie swoje rzeczy przez szparę pomiędzy ścianą namiot a ziemią i nastepnie sami sie przez nią przeciskacie, trochę dużo tego było, ale jakoś daliście sobie rade w dwójkę. Korzystając z okazji iż rycerze nie grzeszą gorliwością, chowacie się za drzewami. Lekko wystraszeni rozglądacie sie za dziwożoną która podchodzi do was.

Człowiek:
Rozglądasz się za końmi, lecz są niestety zbyt blisko namiotów abyś mógł spokojnie zabrać swego, jedynym skutkiem takiej próby byłoby wdanie sie w walkę z chrześcijanami.

Jennahan

- A więc zbobyliście nasze rzeczy -mówię po czym wyciągam ręce czekając aż mi je dadzą

duchu!

- Poczekajcie... Teraz jak pomogłem Wam odzyskać rzeczy, to teraz pomużcie mi dzyskać mojego konia! -

Jennahan

- A gdzie ten koń? Jest mocno strzeżony? I jak uciekniemy... przecież koń zrobi wiele hałasu, a ja nie potrafię jeździć konno - rzekła - Mogę was osłaniać i strzelać z łuku do nadjeżdżających rycerzy...

Drako

Mówię z wrednym usmiechem:

-Ja swoje żeczy zabralem mozna powiedzieć sam, a dług za roziązanie i tak daruje ci duży... - Poczym patrzę kobię - Lepij po kryjomu wyjść...- Ptrze na oboje: -Poza tym ja moge juz teraz wydostac się z obozu...

Jennahan

- Nie zapominał chłopcze, że ten człowiek zdobył klucz do skrzyni...

Drako

Z nim mam rachunki wyrównane, on zdobyl klucz, ja go wcześniej rozwionzałem... z tak moze przedstaw sie kobiet?

Jennahan

- I na co Ci to chłopcze? - po chwili jednak mówię - Jestem Wierzba Cieniem Nie Okryta. A wy? - zwacam się do człowieka i krzata

Drako

Uśmiecham się wrednie:

-Widlad dla slowian, maly dla chrzęscijan...

duchu!

- Ja jestem Miłosz, myśliwy wcześniej szkolony na kapłana Swaroga... Wszyscy chcemy pozbyć się chrześcijan z naszych ziem. Mamy swoje uzbrojenie. Ja mam łuk i Ty, wierzbo Cieniem Nie Okryta. Ty, Widlaku możesz bez problemu poradzić sobie z nimi z zaskoczenia. Więc jak? pokażemy chrześcijanom gdzie ich miejsce? -

Drako

Uśmiecham się sympatycznie do czlowieka i mówie:

-I co będę miał z tego? Mogę sie ukryć i wynieśc w inne rejony kraju. Mysami nic nie damy rady, trzeba z tą uciec i móze pomyśleć w spokojniejszym miejscu, bo tu mogą nas nakryć...

Jennahan

- Zapomniałeś o rycerzu... wyznawcy Mokoszy - rzekła spokojnie staruszka -Wydaje mi się, że gdy zauważy że jego koledzy giną to nam pomoże