Placyk przy stajniach [Błękitna Księga]

Apokalipsis

Lacert przyczłapał się w końcu ze swoim rumakiem na miejsce zbiórki. Rozejrzał się po zebranych. "No tak, wszyscy już są. Dlaczego ja zawsze się spóźniam?". Przyjrzał się każdemu z osobna, wielu było mu mało znanych. Wzrok jego zatrzymał się na rycerzu na koniu. "Rany, ale błazen... I taki ktoś ma nami dowodzić na wojnie?! A tych swoich pachołków to pewnie nocami w tyłki rżnie, bo panna żadna pewnikiem mu się nie odda."
-Tssa... Wybassie spóśśnienie, towasysowie, ale latryna wssyfała... Rosumiessie mam nasieję- spojrzał na towarzyszy szukając w ich oczach zrozumienia. Najbardziej liczył na Cerestera.
-No, a pssechoząs do ssecy, kto kiedy russamy? I kto w końsu dowossi moją drussyną?

Rymbaba

w końcu przy stajni pojawił się i Rymbaba. Nie przejąwszy się zbytnio tym, że przyszedł jako ostatni ziewnął, jakby na powitanie i spoglądnął na pierwszą grupę, gotową już do odjazdu. Powstrzymał się wprawdzie od komentowania nieco dziwnego "rycerza", ale wyraz twarzy mówił sam za siebie. Jak jużcie gotowi to w drogę bo i nam spieszno- rzucił w ich stronę, po czym położył się koło stajni czekając, aż jego grupie przyjdzie w końcu wyruszyć.

ARIKAR

Znudzony już setnie Draksus dołącza z własnym wierzchowcem do drugiej z grup.

--Byle jak najdalej od tego nadętego dupka-- mruknął pod nosem drow.

--Panowie komu w drogę temu czas-- rzekł całkiem spokojnie do Victora i całej reszty.

A już całkiem cicho do otaczających go towarzyszy z drugiej z grup dokończył.

--Palić gwałcić i mordować żadnej dupie nie żałować-- drow zwinnie wskoczył na siodło czekając na resztę towarzystwa.

Cerester

Krasnolud pokręcił łbem.
- Wypada jeno powodzenia życzyć, a na mnie już czas będzie - to powiedziawszy wsiadł na kuca, który próbował go od razu zrzucić - Spokój bestio... - warknął - Zatem ruszam! Nie dajta się tam ognomić! - krzyknął do towarzyszy i wyruszył. Atmosfera widocznie się przerzedziła, gdy obiekt smrodu kłusem opuścił mury gildii. Oczywiście tym obiektem był kuc.

Desmond

Skoro wszyscy gotowi to ruszajmy panowie. - Człowiek spojrzał na Amertha i Azareusa, po czym dźgnął wierzchowca w boki końcami butów ruszając powoli w stronę bramy. Za nim ruszyło dwóch pachołków.