[Błękitna Księga]Grupa druga - wsparcia

Świat

W skład drugiej grupy według podziału Valkyrii weszli: Sigmar, Talphion, Eintshavara Kusyera oraz Apokalipsis. Mają oni wyruszyć w ślad za grupą pierwszą i włączyć się do akcji w razie potrzeby. Pozostało jeszcze trochę czasu na ostatnie roszady w składzie drużyny i ustalenia.

talphion

No żołnierz - zaczął Talphion - Póki co mamy czas na przygotowanie się i pożegnanie z bliskimi, gdyż proponuję, abyśmy wyruszli jeden dzień po grupie pod dowództwem Victora - rozejrzał się wokół próbując wyłapać czy ktoś ma jakiej obiekcje - ...noo, chyba że mistrzyni zadecyduje inaczej. Dlatego do wymarszu karczma dla nas zamknięta, żeby w każdej porze dnia i nocy być gotowym do drogi. - znów zrobił krótką pauzę i zakończył - Pora wybrać dowódcę wyprawy, jakieś pomysły?

//
hehe, teraz zauwazylem ze juz sa wyznaczeni dowodcy Razz

no ale com powiedzial - powiedzialem, i niech tak zostanie ;]

Sigmar

Do Talphiona podszedł Sigmar i poklepał go po ramieniu. Jego oczy mówiły wiele wpółczuje Ci i rozumiem raczej nie było normalne, że dowódca mówi sam do siebie i do tego każe nam wybrać dowódce, który już został wybrany.. widocznie nie czuje się na siłach żeby nas poprowadzić. Takie myśli się miotały w głowie Sigmara poczuł się szczęśliwy, że nie tylko on ma rozdwojenie jaźni ba nie tylko on tu będzie postrzegany za psychicznego.
Witaj Bracie - uśmiechnął się szeroko jakby chciał rozerwać swoje usta w tym uśmiechu - to jak powiadasz, że sobie pozabijamy? - po tych słowach wyciągnął zza pazuchy flaszkę i pociągnął łapczywie
Bez tego nie ma po co żyć - ponownie się uśmiechając podał flaszke Talphionowi.

ARIKAR

Do stojącej dwójki podszedł wolnym krokiem Draksus.
Poklepawszy Sigmara po ramieniu spytał

--Ruszamy czy pijemy-- wymownie wskazał głową trzymany przez Talphiona bukłak. Nie ociągając się zbytnio sięga po trzymany przez Talpha bukłak --Dawaj łyka mendo--

Apokalipsis

-Sss... Panoffie, tu nie ma sso chlaś, tylko tssa nam russaś w drogę, bo Ssarstein odjedzie nam sa daleko, i bęssiem mieli ccięssko go dogoniś. A popiśś mossem po wykonaniu ssadanias, i a niech mięę, jeśśli ssie nam poffiesie, to sstafffjam kassdemu kolejesskę- Lacert dobrze wiedział, że to co mówi jest co najmniej śmieszne, ale z drugiej strony rozumiał, że zadanie mają poważne i trzeba wypełnić je jak najlepiej... a przynajmniej takie stwarzać pozory

Rymbaba

-myślę, że możemy już ruszać - elf zwrócił się do kompanów - wszystko ustalone, więc prowadź dowódco - rzucił w stronę Talphiona, akcentując żartobliwie ostatnie słowo.

Świat

Eintshavara miał niewątpliwie rację. Szczególnie, że pierwsza grupa już zdążyła opuścić mury gildii. Pozostało jednak odczekać czas jakiś, by nie podróżować w bezpośredniej bliskości grupy pierwszej.
Gdy w końcu minęło nieco czasu, przez który z pewnością oddalili się już wystarczająco od murów gildii, nadeszła pora na rozkaz wymarszu.

Apokalipsis

Lacert trzasnął ogonem muchę siedzącą mu na ramieniu. Podrapał się po potylicy, popatrzył po pozostałych, ziewnął głośno i przeciągnął się
-No missiaki, cass najwyssy russaś chyba. Tamssi frajessy sdąssyli odjechaś juss dossyś daleko. Tak myśślę. Niema sso cekaśś, bo odnajdą kssięgę i wróssą s nią sanim my sdąssymy wyrusyśś. No śśmiało towasysowie!- powiedział, po czym poprawił popręg i wskoczył na swoją gniadą klacz. Poklepał ją po szyi, rozgrzał z lewej ręki, potem z prawej, i gotów do podróży spojrzał zachęcająco na kompanów